- strapić (się)
- strapić (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. trapić (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
strapić (się)
Look at other dictionaries:
trapić się – strapić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać smutek, przygnębienie, troskę; martwić się, niepokoić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trapił się swoim słabym zdrowiem. Strapił się bankructwem firmy, której akcje niedawno nabył. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strapić — dk VIa, strapićpię, strapićpisz, strap, strapićpił, strapićpiony «przyprawić kogoś o zmartwienie, troskę, smutek; zmartwić» To go bardzo strapiło. Strapiła go ta wiadomość. strapić się «odczuć smutek, troskę; zmartwić się» Strapić się czyjąś… … Słownik języka polskiego
zmartwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pogrążyć się w smutku; zasmucić się, strapić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmartwił się chorobą żony. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmartwić — dk VIa, zmartwićwię, zmartwićwisz, zmartw, zmartwićwił, zmartwićwiony «stać się przyczyną czyjegoś smutku, czyjejś zgryzoty; zasmucić» Matkę zmartwiła choroba syna. Zmartwić nauczyciela nieposłuszeństwem. zmartwić się «pogrążyć się w smutku,… … Słownik języka polskiego
podłamać — dk IX, podłamaćmię, podłamaćmiesz, podłamaćłam, podłamaćał, podłamaćany podłamywać ndk VIIIa, podłamaćmuję, podłamaćmujesz, podłamaćmuj, podłamaćywał, podłamaćywany 1. pot. «osłabić czyjąś odporność psychiczną, lekko przygnębić, zmartwić»… … Słownik języka polskiego
zmartwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zmartwićwię, zmartwićwi, zmartwićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować, że ktoś stanie się smutny; zasmucić, strapić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bardzo zmartwiło mnie jej nieszczęście. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
